Saturday, December 8, 2007

już czas...

"Bez względu na to, jak bardzo rozgrzany jest niedopałek, wyjęty z ognia, szybko gaśnie. Bez względu na to, jak bardzo mądry może być człowiek, będąc daleko od swoich bliskich, nigdy nie zdoła zachować swojego ciepła i płomienia swojej miłości." - Paolo Coelho.

O Życie szalone!!! gdzież pędzisz w pośpiechu nie czekając na nic i na nikogo. Spoglądam wstecz i widzę, czuję...

Ojciec, kochany Tato - opowiadasz mi bajkę o czterech wiatrach jak codzień, a ja już prawie śpię tak dobrze słyszeć twój głos, czekałam cały dzień, tęskniłam ...

Mamo, także dziś jesteś przy mnie, gotujesz najwspanialszą jajecznicę na moje chore obolałae gardło.

Czy tęsknię? Zawsze mówiłaś, że ze mnie to cygańskie dziecko - co z oczu to z serca...
Tak tęsknię...

Dzieci spią, Mistrz też, a ja ... odkrywam nową siebie. To cudowne móc wypełniać swoje ja, sprawiać że stajesz się człowiekiem. W tym moim pędzie, pośpiechu przez całe życie umknęło mi to zwyczajne bycie człowiekiem.

Mistrzu, nauczyłeś mnie jak pięknie jest zwolnić i przyglądać się życiu, światu, sobie...

Dzięki Tobie odnalazłam siebie - przebrnęłam przez te wszystkie warstwy muru i dotknełam człowieczeństwa, prawdziwie głęboko...

DZIĘKUJĘ,,,